Հատկապես Հայաստանի հայերն իրենց ընտրությունը միշտ կատարում են ելնելով ո՛չ թե բանականության, մտքի, գաղափարների, այլև ատելության սկզբունքով։ Միշտ ընտրում են նրան, ում ավելի քիչ են ատում, և միշտ ի հակադրություն ատելության օբյեկտին, կարող են ընտրել ամենատգետ, ամենանսեմ, ամենաապազգային մեկին, միայն թե ատելության օբյեկտին ապացուցեն, որ դեռ ատում են։
Այնպիսի տհասներ կան, ովքեր սպանությունը, հայհոյանքը, ծեծն ու բռնությունը կարդարացնեն միայն նրա համար, որ նախկինում իրենց ատելության օբյեկտը ևս դա արել է։
Սա ի՞նչ է, եթե ոչ ազգային ինքնասպանություն, խմբային ինքնասպանության փորձ։
ՈՒ առողջ դատողությունը այս համատարած սուիցիդի մեջ հանկարծ հետադիմություն է դիտվում, թե դու այդ ի՞նչ համարձակությամբ ես քննադատում նրանց, ովքեր ընդամենն անում են «նույնը», ինչ այն վատ տղերքը։
Անկասկած է, որ սա Տիրոջը խաչող ժողովրդի գաղափարական և արժեքային ժառանգորդն է:
Արա ՊՈՂՈՍՅԱՆ